บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 14

วันจันทร์ที่ 25 เมษายน  2559

               วันนี้เป็นการนัดเรียนชดเชยวันหยุดที่ผ่านมา โดยเนื้อหาที่เรียนในวันนี้จะเป็นการเขียนแผนการจัดประสบการณ์ ซึ่งให้แต่ละกลุ่มนำไปทำในหน่วยของกลุ่มตนเองแล้วนำมาส่งในวันที่สอบปลายภาค

ความรู้ที่ได้

• เด็กเกิดการเรียนรู้  คือ  สิ่งที่เราคาดหวังจะได้จากตัวเด็ก ( ผลของวัตุประสงค์ )
• สาระที่ควรรู้   คือ  หน่วยผลไม้เป็นธรรมชาติรอบตัว
• แนวคิด คือ มโนทัศน์  สังกัป  concept  เช่น     

                ผลไม้เป็นธรรมชาติรอบตัว >> เป็นพืช  >> พืชที่มีหลายชนิด >> แต่ละชนิดแตกต่างกัน

• การเสริประสบการณ์  >> กิจกรรมศิลปะ  >> กิจกรรมเสรี
• พัฒนาการ  เป็นเกณฑ์การประเมิน

          ด้านร่างกาย  :  อวัยวะการเคลื่อนไหว/ประสาทสัมพันธ์

          ด้านอารมณ์  :  การรับรู้ความรู้สึกของผู้อื่น

          ด้านสังคม  :  การมีปฏิสัมพันธ์/การทำงานร่วมกับผู้อื่น/มีคุณธรรมจริยธรรม 

                               * เด็กต้องรู้จักตนเองก่อนมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น

          ด้านสติปัญญา  :  1. ภาษา  >>  การฟัง  พูด  อ่าน  เขียน

                                      2. การคิด  >> การแก้ปัญหา/การสังเกต/การเปรียบเทียบ/การคิดสร้างสรรค์

ทักษะที่ได้รับ

• ทักษะการเขียนแผนการจัดประสบการณ์
• ทักษะการวิเคราะห์
• ทักษะการแก้ไขปัญหา
• ทักษะการคิด

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

             การจัดกิจกรรมต้องให้ครอบคลุมเนื้อหาทั้งหมดและเป็นเรื่องใกล้ตัวที่สามารถนำมาบูรณาการได้ในชีวิตประจำวัน  แผนการจัดประสบการณ์ต้องเขียนการสอนที่เป็นจริงเรียนรู้ได้จริง

เทคนิคการสอน

             อาจารย์อธิบายความหมายของแต่ละหัวข้อให้นักศึกษาเข้าใจเพื่อให้งานออกมามีประสิทธิภาพและให้เด็กได้นำเสนอความคิดหรือความรู้ที่ตนเองมีเพื่อสอดแทรกลงไปในแผนการสอนซึ่งคนในกลุ่มช่วยกันระดมความคิด

การประเมินผล

ประเมินตนเอง :  กระตือรือร้นทำงานในหน้าที่ของตนเองให้เสร็จภายในห้องเรียน

ประเมินเพื่อน  :  เพื่อนๆแต่ละกลุ่มมุ่งมั่นที่จะทำงานของตนเองให้เสร็จภายในชั่วโมง

ประเมินอาจารย์  :   อาจารย์ให้เวลานักศึกษาได้ปรึกษาหารือในกลุ่มของตนเองและเปิดโอกาสให้นักศึกษาได้สอบถามเมื่อมีข้อสงสัย

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 13

วันพุธที่  20  เมษายน  2559

                  การเรียนการสอนของวันนี้มีแต่เสียงหัวเราะไม่ตึงเครียด  โดยการเรียนวันนี้เป็นการนำเสนอกิจกรรมแผนการจัดประสบการณ์ในหน่อยประโยชน์ ซึ่งอาจารย์ได้มอบหมายให้ทุกกลุ่มร่างนิทานของกลุ่มตนเองมานำเสนอในวันเปิดการเรียนหลังจากหยุด  แต่ละกลุ่มนำเสนอนิทานดังนี้

กลุ่มกล้วย   นิทานเรื่องกล้วยน้อยช่างคิด
                   มีเนื้อหาเกี่ยวกับประโยชน์ของกล้วยว่านำไปทำอะไรได้บ้าง เมื่อนำเสนอเสร็จอาจารย์ก็ได้ตั้งคำถามว่าเราสามารถนำมาบูรณาการกับวิชาคณิตศาสตร์อย่างไรได้บ้าง และให้ทุกคนช่วยกันตอบ
โดยการบูรณาการสามารถทำได้ในเรื่องของรูปทรงเช่น  นำไปตองไปห่อขนมเทียนก็จะเป็นรูปสามเหลี่ยม ,  นำใบตองไปห่อข้าวต้มมัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า เป็นต้น

กลุ่มของเล่นของใช้    นิทานเรื่องหนูจินสอนเพื่อน
                    เนื้อหานิทานกล่าวถึงเด็กคนหนึ่งที่คุยกับเพื่อนๆผ่านการเล่านิทานด้วยคำกลอน สอดแทรกคณิตศาสตร์ด้วยการจับคู่สิ่งของต่างๆทั้งของเล่นของใช้และพูดสรุปในตอนจบถึงประโยชน์ของของเหล่านั้น

กลุ่มประโยชน์ผลไม้    นิทานเรื่องประโยชน์ของผลไม้
                    เนื้อหานิทานกล่าวถึงประโยชน์ของผลไม้ชนิดต่างๆซึ่งอ้างอิงข้อมูลมาจากเว็บไซต์ที่เชื่อถือได้ นำมาแต่งเป็นคำคล้องจองและสอดแทรกเรื่องสีเข้าไปเพื่อบูรณาการกับวิชาคณิตศาสตร์  เมื่อนำเสนอจบอาจารย์ได้ให้คำแนะนำว่าเราน่าจะบูรณาการอะไรที่สามารถเห็นได้ชัดเจนมากกว่านี้  ดิฉันเลยนำเสนอเรื่องของรูปทรงและเปลี่ยนจากคำคล้องจองสีเป็นรูปทรงแทน เช่น  สาลี่รูปทรงหลากหลาย บรรเทาหวัดไอมีใยอาหารสูง  นอกจากนี้อาจารย์ยังให้ไปทำหนังสือนิทานให้มีขนาดใหญ่กว่าเดิมเพื่อให้เด็กได้มองเห็นง่ายๆเมื่อนำไปสอน

กลุ่มยานพาหนะ     นิทานเรื่องหมีน้อยกับรถคู่ใจ
                    ในเนื้อหานิทานจะกล่าวถึงการดูแลรักษายานพาหนะ โดยบูรณาการกับคณิตศาสตร์ในเรื่องของทิศทาง จำนวน เวลา  ในการเดินทางจากบ้านไปหาคุณยาย

การนำเสนองานวิจัยของนางสาวยุคลธร  ศรียะลา

เรื่อง  การพัฒนาทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย  โดยใช้รูปแบบกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์เพื่อการเรียนรู้
ผู้วิจัย   คมขวัญ   อ่อนบึงพร้าว

การจัดกิจกรรมจะแบ่งออกเป็น  8  สัปดาห์   สัปดาห์ละ 3 เรื่อง

ตัวอย่างแผนการสอน

ทักษะที่ได้รับ

• ทักษะการคิดอย่างเป็นระบบ
• ทักษะการต่อยอดความรู้
• ทักษะการทำงานเป็นกลุ่ม
• ทักษะการทำหนังสือนิทาน
• ทักษะการเรียนรู้จากความรู้เดิม

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

                 การนำความรู้ของกลุ่มต่างๆไปต่อยอดและปรับใช้กับผลงานของตนเอง  การนำเสนองานให้มีความน่าสนใจและหลากหลายสามารถดึงดูดความสนใจและนำไปบูรณาการกับวิชาต่างๆได้มากกว่าวิชาคณิตศาสตร์ 

เทคนิคการสอน

                สำหรับอาทิตย์นี้อาจารย์มีเทคนิคการสอนที่ให้นักศึกษานำเสนอผลงานของตนเองให้จบแล้วจึงเสริมส่วนที่ขาดและให้คำแนะนำปรับปรุงซึ่งทำให้การเรียนมีความสนุกและไม่ตึงเครียดเหมือนครั้งที่ผ่านๆมา

การประเมินผล

ประเมินตนเอง  :   ใส่ใจในขณะที่อาจารย์กำลังแนะนะเพราะต้องนำไปปรับในนิทานของตนเอง

ประเมินเพื่อน   :   เพื่อนๆให้ความร่วมมือในการทำหนังสือนิทาน มีคำแนะนำเพิ่มเติมช่วยกัน

ประเมินอาจารย์  :   อาจารย์ให้คำแนะนำที่เด็กสามารถเข้าใจง่ายจากสิ่งต่างๆรอบตัว

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 12

วันพุธที่ 30 มีนาคม  2559

                หลังจากที่เพื่อนได้นำเสนองานวิจัยแต่ละกลุ่มก็ได้ออกมานำเสนอกิจกรรมแผนการจัดประสบการณ์ที่ได้คุยไว้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วออกมาทดลองสอนกับเพื่อนๆในห้องเรียน   ตลอดเวลาที่เพื่อนๆดำเนินกิจกรรมอาจารย์ได้มีคำแนะนำและการปรับปรุงส่วนต่างๆของกิจกรรมให้มีความเหมาะสมสอดคล้องกับคณิตศาสตร์มากขึ้น  ซึ่งหน่วยที่เรียนมี

• หน่วยยานพาหนะ   กิจกรรมประเภทของยานพาหนะ
• หน่วยของเล่นของใช้    กิจกรรมประเภทของเล่นของใช้
• หน่อยผลไม้   กิจกรรมชนิดของผลไม้
• หน่วยกล้วย   กิจกรรมชนิดของผลไม้

การนำเสนองานวิจัยของนายอารักษ์   ศักดิกุล  

      การถึงงานวิจัยที่เปรียบเทียบทักษะทางคณิตศาสตร์ระหว่างก่อนและหลังการทำกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ด้วยขนมอบ  โดยให้เด็กได้เลือกทำกิจกรรมด้วยตนเองอย่างอิสระและฝึกการจำแนก ทักษะการสังเกต การเปรียบเทียบเป็นต้น

ตัวอย่างแผนการสอนในงานวิจัย
ชื่อกิจกรรม  ขนมปงแผนแตงหนา  
จุดประสงค
1. เพื่อใหนักเรียนไดพัฒนาการใชกลามเนื้อเล็กและการประสานสัมพันธระหวางมือกับตา  
2. เพื่อใหนักเรียนไดฝกการรับรูประสาทสัมผัส  
3. เพื่อใหนักเรียนไดรูจักสีแดง  สีขาว  สีเขียว  สีชมพู  
4. เพื่อใหนักเรียนไดฝกทักษะการสังเกตและการจําแนก  เปรียบเทียบ  จัดหมวดหมู  
5. เพื่อใหนักเรียนไดสงเสริมการแสดงออก  
6. เพื่อใหนักเรียนเกิดความสนุกสนานเพลิดเพลิน 
กิจกรรมการเรียนรู  ขั้นนํา  (กระตุ้นเด็ก)
1. นักเรียนและครูสนทนารวมกันคิดหาคําตอบจากปริศนาคําทาย อะไรเอย เปนแผน  สีขาว  นิยมทานคูกับแยม    
2. นักเรียนและครูสนทนารวมกัน  ดังนี้          
           2.1 ขนมปงมีลักษณะอยางไร  มีสีอะไร          
           2.2 ขนมปงมีสีอะไร  รสชาติเปนอยางไร  มีใครเคยทานบาง          
           2.3 นักเรียนคิดวาขนมปงทํามาจากอะไร         
           2.4 นักเรียนคิดวาขนมปงมีประโยชนไหม  และมีประโยชนอยางไร  
ขั้นสอน   
1. เด็กเลือกหยิบอุปกรณตามความสนใจของตนเอง   
2. เด็กทํากิจกรรมตามความสนใจ โดยการนําขนมปงแผนรูปทรงตางๆ แยมผลไม  เกล็ด ช็อกโกแลต มาโรยหนา ทา วาด เขียน เพื่อสรางชิ้นงานตามความคิดและจินตนาการของตนเอง   
3. เมื่อทํากิจกรรมเสร็จแลวใหนําชิ้นงานวางบนถาดรองไปจัดรวมกันไวที่หนาชั้นเรียน   
4. เด็กชวยกันเก็บของ  ทําความสะอาดใหเรียบรอย
ขั้นสรุป   
1. นักเรียนนําเสนอผลงานของตนเองและสนทนารวมกับครู  ดังนี้         
            1.1 นักเรียนใชขนมปงรูปทรงใดบางมาทํากิจกรรม         
            1.2 ในชิ้นงานของนักเรียนมีอะไรที่เหมือนกันและอะไรที่ตางกัน  ตางกันอยางไร                   
            1.3 ขนมปงของนักเรียนมีอะไรซอนอยูขางใน  
            1.4 นักเรียนคิดวาระหวางแยมผลไมกับเกล็ดช็อกโกแลตและขนมปง ตางกันหรือเหมือนกันอยางไรบาง  
สื่อการเรียน  
1. ขนมปงแผนรูป  
2. แยมผลไมบรรจุในถุง 3สี  คือ  แยมสม  แยมสตอเบอรี่  แยมบลูเบอรรี่  แยมสัปปะรด 
3. เกล็ดช็อกโกแลต 
4. ถาดรองสําหรับวางชิ้นงาน  
5. ผาพลาสติกปูโตะ  
6. ถาดสําหรับใสขนม  
การประเมินผล  
1. สังเกตการทํากิจกรรมและการสนทนา  
2. สังเกตพฤติกรรมขณะเด็กทํากิจกรรม   

คนที่สองนางสาวยุคลธร  ศรียะลา 

 งานวิจัยที่นำเสนอเป็นงานวิจัยในชั้นเรียนจึงต้องหาข้อมูลมานำเสนอใหม่ในสัปดาห์ถัดไป

ทักษะที่ได้รับ

• ทักษะการสังเกต
• ทักษะการวิเคราะห์ 
• ทักษะการคิดแบบเป็นกระบวนการ
• ทักษะการสอนหรือการดำเนินกิจกรรม

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

นำความรู้ที่ได้จากการจัดกิจกรรมและทักษะการสอนต่างๆไปบูรณาการกับหน่วยของตนเองและนำไปปรับปรุงแนวทางการสอนของตนเองในการจัดกิจกรรมต่อไป

เทคนิคการสอน

อาจารย์ให้คำแนะนำทันทีเมื่อมีความผิดพลาดในการทำกิจกรรมและให้นักศึกษาได้จัดกิจกรรมโดยใช้สื่อจริงมาสอนให้เพื่อนๆในห้องได้ดูทำให้เข้าใจการจัดกิจกรรมมากขึ้น

การประเมินผล

ประเมินตนเอง  :  ให้ความร่วมมือในการทำกิจกรรมกับเพื่อนๆในห้อง

ประเมินเพื่อน  :   เพื่อนๆตั้งใจฟังคำแนะนำเพิ่มเติมจากอาจารย์

ประเมินอาจารย์   :   อาจารย์ให้คำแนะนำที่ละหัวข้อบางทีก็มีความสับสนบ้าง

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 11

วันพุธที่ 23 มีนาคม 2559

วันนี้เริ่มการเรียนด้วยการนำเสนอบทความของเพื่อน

คนที่1 นางสาวสุดารัตน์ อาจจุฬา  บทความ เรื่อง การเรียนรู้ทักษะคณิตศาสตร์             คณิตศาสตร์มีอยู่ทุกหนทุกแห่งรอบตัวเรา ในแต่ละวันเด็ก ๆ มีโอกาสที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับ ตัวเลข จำนวน รูปทรงเรขาคณิต การจับคู่ การแยกประเภท ฯลฯ เช่น 

- การตื่นนอน (เรื่องของเวลา)

- การแต่งกาย (การจับคู่เสื่อผ้า) 

- การรับประทานอาหาร (การคาดคะเนปริมาณ) 

- การเดินทาง(เวลา ตัว เลขที่สัญญาณไฟ ทิศทาง) 

- การซื้อของ (เงิน การนับ การคำนวณ) ฯลฯ 

             เชื่อหรือยังคะว่าคณิตศาสตร์มี อยู่จริงในชีวิตประจำวัน   กิจกรรมใด ๆ ที่เปิดโอกาสให้มีการวางแผน การจัดแบ่งหมวดหมู่ จับคู่ เปรียบเทียบ หรือ   เรียงลำดับ ล้วนมีคุณค่าทั้งสิ้น   การจัดประสบการณ์คณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย หมายถึง การจัด กิจกรรมต่างๆที่เปิดโอกาส ให้ได้เด็กได้กระทำด้วยตนเอง ผ่านการเล่น การได้สัมผัส ได้กระทำ จากการมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนและ   ผู้ใหญ่ เรียนรู้จากรูปธรรมไปสู่นามธรรม เรียนรู้จากสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวไปสู่สิ่งที่อยู่ไกลตัวการจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ตามหลักสูตร  การจัดการเรียนรู้คณิตศาสตร์ตามหลักสูตร ควรเน้นให้เด็กเกิดความคิดรวบยอด และทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ 4 ด้าน ดังนี้
1.การสังเกตการจำแนกและการเปรียบเทียบ
    1.1 การจำแนกความเหมือนความแตกต่าง
    1.2 การจัดหมวดหมู่
    1.3 การเรียงลำดับสิ่งต่างๆ
2.ทางด้านตัวเลข และจำนวน
    2.1 การนับจำนวน
    2.2 การรู้ค่าของจำนวน
    2.3 การดำเนินการเกี่ยวกับจำนวน
3.ทางด้านมิติสัมพันธ์
    3.1 เข้าใจตำแหน่ง
    3.2 เข้าใจระยะ
    3.3 การเข้าใจทิศทาง
    3.4 การต่อชิ้นส่วนภาพ
4.ทักษะทางด้านเวลา
    4.1 การเปรียบเทียบในเรื่องเวลา
    4.2 การเรียงลำดับเหตุการณ์
    4.3 ฤดูกาล
         
                   อาจารย์ได้ให้ความรู้ว่าบทความที่เพื่อนได้นำเสนอมีความสอดคล้องกับทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์อีกด้วย ซึ่งมีดังนี้

1. ทักษะการสังเกต (Observation) 
                  คือ  การใช้ประสาทสัมผัสในการเรียนรู้ โดยเข้าไปมีปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับวัตถุสิ่งของหรือเหตุการณ์อย่างมีจุประสงค์ เช่น การจะหาข้อมูลที่เป็นรายละเอียดของสิ่งนั้น ๆ โดยไม่ใส่ความคิดเห็นของตนเองลงไป               
2. ทักษะการจำแนกประเภท (Classifying) 
                   คือ  ความสามารถในการแบ่งประเภทของสิ่งของ โดยหาเกณฑ์หรือสร้างเกณฑ์ในการแบ่งขึ้น  ส่วนใหญ่เด็กจะใช้เกณฑ์ในการจำแนกอยู่ 3 อย่าง คือ ความเหมือน ความแตกต่าง และความสัมพันธ์ร่วม ซึ่งแล้วแต่เด็กจะเลือกใช้(ดังนั้นครุควรถามเมื่อจัดกิจกรรมทั้งนี้เพื่อให้ประเมินเด็กได้อย่างถูกต้อง) ซึ่งเด็กปฐมวัยส่วนใหญ่จะเลือกใช้เกณฑ์ 2 อย่าง คือ ความเหมือน และความต่าง เมื่อเด็กสามารถสร้างความเข้าใจได้อย่างถ่องแท้เกี่ยวกับความสัมพันธ์แล้วเด็กจึงจะจำแนกโดยใช้ความสัมพันธ์ร่วมได้               
3. ทักษะการเปรียบเทียบ (Comparing) 
                   คือ การที่เด็กต้องอาศัยความสัมพันธ์ของวัตถุสิ่งของหรือเหตุการณ์ ตั้งแต่สองสิ่งขึ้นไป บนพื้นฐานของคุณสมบัติที่มีลักษณะเฉพาะอย่าง เช่น เด็กสามารถบอกได้ว่าลูกบอลลูกหนึ่งมีขนาดเล็กกว่าลูกอีกลูกหนึ่ง นั่นแสดงให้เห็นว่า เด็กเห็นความสัมพันธ์ของลูกบอล คือ เล็ก - ใหญ่ ความสำคัญในการเปรียบเทียบ คือ เด็กจะต้องมีความเข้าใจเกี่ยวกับลักษณะเฉพาะของสิ่งนั้น ๆ และรู้จักคำศัพท์คณิตศาสตร์  การเปรียบเทียบนับว่าเป็นพื้นฐานสำคัญต่อการเรียนในเรื่องการวัดและการจัดลำดับ           
4. ทักษะการจัดลำดับ (Ordering) 
                  คือ การส่งเสริมให้เด็กได้พัฒนาความคิดรวบยอดเกี่ยวกับการจัดลำดับวัตถุสิ่งของหรือเหตุการณ์ ซึ่งเป็นทักษะการเปรียบขั้นสูง เพราะจะต้องอาศัยการเปรียบเทียบสิ่งของมากกว่าสองสิ่งหรือสองกลุ่ม การจัดลำดับในครั้งแรก ๆ ของเด็กปฐมวัยจะเป็นไปในลักษณะการจัดกระทำกับสิ่งของสองสิ่ง เมื่อเกิดการพัฒนาจนเกิความเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้วเด็กจึงจะสามารถจัดลำดับที่ยากยิ่งขึ้นได้               
5. ทักษะการวัด (Measurement) 
                  คือ  เมื่อเด็กมีประสบการณ์เกี่ยวกับการจัดประเภท การเปรียบเทียบ และการจัดลำดับมาแล้ว เด็กจะพัฒนาความสามารถเข้าสู่เรื่องการวัดได้ ความสามารถในการวัดของเด็ก จะมีความสัมพันธ์กับความสามารถใสนการอนุรักษ์(ความคงที่) เช่น เด็กสามารถเข้าใจเกี่ยวกับความยาวของเชือกได้ว่า เชือกจะมีความยาวเท่าเดิมถึงแม้ว่าจะเปลี่ยนทิศทางหรือตำแหน่งก็ตาม               
6. ทักษะการนับ (Counting) 
                  คือ  แนวคิดเกี่ยวกับการนับจำนวน ได้แก่ การนับปากเปล่า บอกขนาดของกลุ่มที่มีขนาดเท่ากันโดยไม่ต้องนับ  นับโดยใช้ลำดับที่นับจำนวนเพิ่มขึ้น  นับเพื่อรู้จำนวนที่มีอยู่ การจดตัวเลข  การนับและเข้าใจความหมายของจำนวน  การใช้สัญลักษณ์แทนจำนวน ในเด็กปฐมวัยชอบการนับแบบท่องจำโดยไม่เข้าใจความหมาย การนับแบบท่องจำนี้จะมีความหมายต่อเมื่อเชื่อมโยงกับจุดประสงค์บางอย่าง เช่น การนับจำนวนเพื่อนในห้องเรียน นับขนมที่อยู่ในมือ แต่การนับของเด็กอาจสับสนได้หากมีการจัดเรียงสิ่งของเสียใหม่ เมื่อเด็กเข้าใจเรื่องการอนุรักษ์(จำนวน)แล้วเด็กปฐมวัยจึงจะสามารถเข้าใจเรื่องการนับจำนวนอย่างมีความหมาย               
7. ทักษะเกี่ยวกับเรื่องรูปทรงและขนาด (Sharp and Size) 
                  คือ  เรื่องขนาดและรูปทรงจะเกิดขึ้นกับเด็กโดยง่าย ทั้งนี้เนื่องจากเด็กคุ้นเคยจากการเล่น การจับต้องสิ่งของ ของเล่น หรือวัตถุรูปทรงต่าง ๆ อยู่เสมอในแต่ละวัน  เราจึงมักจะได้ยินเด็กพูดถึงสิ่งต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับรูปทรงหรือขนาดอยู่เสมอ  ครูสามารถทดสอบว่าเด็กรู้จักรูปทรงหรือไม่ได้โดยการให้เด็กหยิบ/เลือก สิ่งของตามคำบอก เมื่อเด็กรูปจักรูปทรงพื้นฐานแล้วครูสามารถสอนให้เด็กรู้จักรูปทรงที่ยากขึ้นได้
ทักษะพื้นฐานในการคิดคำนวณ สำหรับเด็กปฐมวัยอาจแบ่งได้ 3 ทักษะ 
1. ทักษะในการจัดหมู่
2. ทักษะในการรวมหมู่(การเพิ่ม)
3. ทักษะในการแยกหมู่(การลด)

คนที่2 นางสาวชื่นนภา  เพิ่มพูล  

เรื่อง  คณิตศาสตร์กับชีวิต
               “จุดมุ่งหมายของการศึกษาในอดีตจะเห็นได้ว่าการจัดการเรียนการสอนในช่วงต้นรัตนโกสินทร์คือระหว่างปี พ.ศ. 2325-2426 นั้นประเทศไทยยังไม่มีโรงเรียน แต่มีการเรียนกันที่วัดหรือที่บ้าน ความมุ่งหมายในสมัยนั้นคือ การให้สามารถ อ่าน เขียนภาษาไทย และคิดเลขได้ นอกจากนั้นอาจมีการเรียนช่างฝีมือกันที่บ้าน...” (ทิศนา แขมณี: ศาสตร์การสอน; 29)
                จากข้อความข้างต้นจะเห็นว่าความสำคัญของคณิตศาสตร์นั้นมีมาตั้งแต่สมัยรัตนโกสินทร์ และถ้าจะค้นหาลึกลงไปนั้นในสมัยโบราณก็คงจะมีการใช้คณิตศาสตร์ในชีวิตประจำวัน ในสังคมให้ความสำคัญกับการคำนวณ การเปรียบเทียบด้วยตัวเลข เปรียบเสมือนกับเป็นสิ่งที่ควบคู่ไปกับวิถีชีวิตของบุคคลต่างๆในสังคม ไม่ว่าจะอยู่ในระดับใดของสังคม หรือต่างชนชาติกันก็ตาม คณิตศาสตร์ก็ยังเป็นสิ่งที่จำเป็น และเป็นสากล ได้แก่การบวก ลบ คูณ หาร และในความเชื่อที่ว่าคณิตศาสตร์เป็นกระบวนการแก้ปัญหาที่มีรูปแบบและขั้นตอนมาตรฐาน ดังนี้คือ
1. หาสิ่งที่ต้องการทราบ
2. วางแผนการแก้ปัญหา
3. ค้นหาคำตอบ
4. ตรวจสอบ
               จากขั้นตอนทางคณิตศาสตร์นี้เป็นกระบวนการแก้ปัญหาที่ทำให้เกิดกระบวนการเรียนรู้ที่เป็นระบบ เพื่อให้เกิดลำดับขั้นตอนในการแก้ไขสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น เปรียบเสมือนการแก้ปัญหาสิ่งๆหนึ่งโดยใช้กระบวนการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์เพื่อหาข้อค้นพบและสามารถตรวจสอบข้อมูลต่างๆได้อย่างมีระบบ ระเบียบ
                จะเห็นได้ว่าความสำคัญของคณิตศาสตร์นั้นมีความสำคัญกับชีวิตประจำวันเพื่อการดำเนินกิจกรรมต่างๆที่เกิดขึ้นเพื่อพัฒนาบุคคลในสังคมให้เกิดการแก้ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการซื้อ การขาย การคำนวณสิ่งปลูกสร้าง ซึ่งคณิตศาสตร์เป็นพื้นฐานในการหาข้อสรุปเพื่อให้เกิดชิ้นงานต่างๆที่เกิดขึ้นเพื่อสนองตอบต่อสิ่งที่บุคลต้องการให้เป็นไม่ว่าจะเป็นสิ่งก่อสร้าง สิ่งอำนวยความสะดวกสบายที่เกิดขึ้นจากข้อความข้างต้นจะเสนอความสอดคล้องของคณิตศาสตร์กับชีวิตประจำวันได้อย่างไรดังตัวอย่างดังต่อไปนี้
                การซื้อขายของ เป็นการใช้หลักคณิตศาสตร์พื้นฐานได้แก่ การคำนวณในเรื่องของต้นทุน และการได้กำไร การกำหนดราคาเพื่อการตีค่าของราคาที่จะขายเพื่อให้เกิดกำไร ซึ่งเกี่ยวข้องหลักเศรษฐศาสตร์เบื้องต้นในการดำเนินการซื้อขาย  นอกจากนนี้ยังมีการทำบัญชีรายรับรายจ่าย ซึ่งก็ไม่พ้นในเรื่องของการใช้หลักคณิตศาสตร์ในการควบคุมการทำงาน
                การสร้างที่อยู่อาศัย เป็นการคำนวณอัตราส่วนของพื้นที่ในการการปลูกสิ่งปลูกสร้าง ในที่นี้ขอยกตังอย่างการสร้างที่อยู่อาศัย เริ่มตั้งแต่การคำนวณหาพื้นที่ในการสร้าง โดยหลักการวัดพื้นที่ (กว้าง x ยาว) จากนั้นต้องมี่การคำนวณโครงสร้างของสิ่งปลูกสร้างต่างๆได้แก่ ปูน หิน ทราย ไม้กระเบื้องและอื่นๆที่เป็นสวนประกอบของการสร้างที่อยู่อาศัย โดยการผสมปูน ได้แก่การคำนวณอัตราส่วนของส่วนผสมในการสร้างบ้าน ซึ่งแตกต่างกันในการใช้งานเช่น พื้นปูนอาจมีการผสมให้มีความหยาบเพื่อใช้เป็นฐานของโครงบ้าน การฉาบอิฐจะต้องมีการละเอียดของปูนเพื่อให้เกิดการยึดแน่นของอิฐกับปูนเพื่อให้เกิดความแข็งแรงและสวยงาม เป็นต้น
                การเงินการธนาคาร เป็นการออมทรัพย์เพื่อให้เกิดความความมั่นของชีวิต มีการคำนวณดอกเบี้ย ผลกำไร การปันผล การแลกเปลี่ยนเงินตราเพื่อให้ได้ผลประโยชน์ทางการเงิน โดยมีวิธีจูงใจผู้ฝากในรูปแบบต่างๆเช่น การออมทรัพย์ กระแสรายวัน ฝากประจำ ซึ่งมีการให้ดอกเบี้ยแตกต่างกันไป ขึ้นกับแต่ละธนาคารว่าจะให้ผลประโยชน์กับผู้ฝากอย่างไรและผู้ฝากเป็นผู้ตัดสินใจในการใช้บริการทางการเงินกับธนาคารใด
                ทางการศึกษา เป็นการคำนวณหาค่าต่างๆทีเกี่ยวข้องกับการให้คะแนน วิจัย การทดลองโดยใช้ค่าทางสถิติเพื่อให้เกิดข้อค้นพบต่างๆในเชิงปริมาณเพื่อหาข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น

                หลังจากการนำเสนออาจารย์ก็ให้แต่ละกลุ่มนั่งรวมกลุ่มกันปรึกษาหารือและระดมความคิดเขียนแผนการจัดกิจกรรมหน่วยการเรียนรู้ของกลุ่มตนเองซึ่งกลุ่มของดิฉันได้แบ่งออกได้ดังนี้

วันจันทร์สอนหน่วยชนิดของผลไม้

วันอังคารสอนเรื่องลักษณะของผลไม้

วันพุธสอนเรื่องการดูแลรักษา

วันพฤหัสบดีสอนเรื่องประโยชน์

วันศุกร์สอนเรื่องข้อควรระวัง

                เมื่อแบ่งได้แล้วเราก็คุยกันเรื่องการจัดกิจกรรมให้เหมาะสมกับเรื่องที่เราจะสอน โดยมีอาจารย์คอยให้คำแนะนำการเลือกกิจกรรมและช่วยดูความเหมาะสมซึ่งกิจกรรมทั้งหมดต้องสอดคล้องและบูรณาการกับทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัย

ทักษะที่ได้รับ

1. ทักษะการจัดกิจกรรมให้เหมาะสมกับหน่วยการเรียนรู้
2. ทักษะการวิเคราะห์
3. ทักษะการคิดแบบรวบยอด

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

             สามารถนำไปประยุกต์ใช้กับการจัดกิจกรรมในห้องเรียนของแต่ละวันให้มีความเหมาะสมกับเรื่องที่จะสอนและเลือกใช้วิธีการสอนให้ถูกต้องได้อีกด้วย

เทคนิคการสอน

             อาจารย์ให้นักศึกษาได้แลกเปลี่ยนความคิดของแต่ละกลุ่มเพื่อนที่จะได้นำมาปรับใช้กับกลุ่มตนเองและให้คำแนะนำความเหมาะสมของงานด้วย

การประเมินผล

ประเมินเพื่อน : เพื่อนตั้งใจช่วยกันคิดงานของกลุ่มตนเองอย่างตั้งใจ

ประเมินตนเอง : ช่วยๆเพื่อนๆในกลุ่มคิดกิจกรรมให้เหมาะสมกับหน่วยที่สอน

ประเมินอาจารย์ : อาจารย์ให้คำแนะนำทุกกลุ่มอย่างทั่วถึงและเข้าใจ

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 10

วันพุธที่ 16 มีนาคม 2559

                การเรียนการสอนวันนี้ค่อนข้างวุ่นวายเนื่องจากมีการย้ายตึกเรียนใหม่จึงทำให้ห้องเรียนมีฝุ่นและอากาศร้อนมาก ทำให้จัดการเรียนการสอนลำบากอาจารย์จึงได้ให้แต่ละกลุ่มส่งตัวแทนออกไปส่งชาร์ตงานที่ให้เขียนใหม่เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว  จากนั้นได้มอบหมายให้แต่ละกลุ่มแบ่งหัวข้อกันทำงาน เช่น  วันจันทร์สอนเรื่องชนิดหรือประเภท  โดยกิจกรรมที่ได้จะได้ครบทั้งห้าวันและครอบคลุมทั้งห้ากิจกรรม

หน่วยผลไม้เป็นหน่อยที่กลุ่มเราเลือกทำ

ทักษะที่ได้รับ

• ทักษะการเขียนแผนผังความคิดที่ถูกต้อง
• ทักษะการคิดอย่างเป็นระบบ
• ทักษะการวิเคราะห์ความน่าจะเป็น

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

• การจัดการเรียนการสอนให้สอดคล้องกับเรื่องที่มีในหน่วยการเรียนรู้
• การเขียนแผนผังความคิดให้เข้าใจง่ายครอบคลุมเนื้อหา
• การใช้ข้อมูลให้ถูกต้องกับหน่วยที่เรียน

เทคนิคการสอน

• ใช้การสอนให้มีเหตุมีผลสอดคล้องกัน ทำให้เข้าใจได้ง่ายในเวลาสั้นๆ

การประเมินผล

ประเมินเพื่อน : เพื่อนๆอยู่ไม่ค่อยนิ่งเนื่องจากบางคนแพ้ฝุ่นแต่ก็สามารถเข้าใจงานที่ครูมอบหมายให้

ประเมินตนเอง : มีการวางแผนการจัดกิจกรรมกับเพื่อนๆในกลุ่ม

ประเมินอาจารย์ : อาจารย์มีความเป็นห่วงเด็กในเรื่องอากาศและฝุ่น แต่ก็สามารถอธิบายงานให้เด็กเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว

บันทึกการเรียนครั้งที่ 9

วันพุธที่ 9  มีนาคม  2559

                วันนี้เริ่มการเรียนด้วยการทบทวนความรู้จากการไปศึกษาดูงานที่โรงเรียนพิบูลเวศม์ว่าที่โรงเรียนมีการจัดการเรียนการสอนอย่างไร มีการนำวิชาคณิตศาสตร์มาบูรณาการหรือไม่  ในห้องเรียนมีการจัดมุมหรือการจัดสื่ออุปกรณ์คณิตศาสตร์ไว้ให้เด็กๆได้ศึกษาอย่างไรบ้าง

  จากนั้นก็เริ่มนำเสนอสื่อ บทความ และงานวิจัยจากเพื่อนๆ

คนที่ 1 นางสาวภทรธร  รัชนิพนธ์
                 กิจกรรมที่ 2 ครูเล่านิทานเรื่องไข่ของใครโดยนิทานเรื่องนี้เด็กจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับสีและ ได้รู้จักสัตว์เพิ่มมากขึ้นได้รู้ว่าสัตว์อะไรที่ออกลูกเป็นไข่บ้างในขณะ เล่านิทานเด็กจะมีส่วนร่วมในการตอบคำถามของครูซึ่งการมีส่วนร่วมทำให้เด็ก กล้าแสดงออกแล้วทำให้เด็กมีประสบการณ์มากขึ้นเกี่ยวกับเนื้อหาในนิทานครูนำ นิทานที่เป็นสัตว์ของจริงมาให้เด็กดูเพราะจากในนิทานกับรูปภาพของจริงนั้น แตกต่างกันให้เด็กมีประสบการณ์จริงๆว่าสัตว์ที่ออกลูกเป็นไข่มีรูปร่าง ลักษณะเป็นอย่างไรเด็กจะเห็นภาพชัดเจนเป็นรูปธรรมและเข้าใจได้ง่าย   
จุดประสงค์  :  สามารถจำแนกจำแนกขนาดต้นไม้ได้
ขันนำ

               โทรทัศน์ครูเรื่อง  คณิตศาสตร์ตัวเลขสำหรับเด็กปฐมวัย

          ครูอแมนดา แม็กเคนนา หัวหน้าครูระดับชั้นป.1-2 เชื่อว่าการเรียนคณิตศาสตร์ควรสนุกสนานและเป็น­ส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน ที่โรงเรียนเกรตบาร์ การเรียนรู้อย่างอิสระผ่านการเล่นเป็นหัวใ­จสำคัญในการพัฒนาทักษะคณิตศาสตร์ของนักเรี­ยน 

ขณะนี้โรงเรียนกำลังมุ่งส่งเสริมให้เด็ก ๆ รู้สึกเป็นอิสระที่จะขบแก้ปัญหาคณิตศาสตร์­ด้วยต้วเอง และพัฒนาทักษะเช่น การจดจำตัวเลข การจัดลำดับและการคำนวณไปด้วย 

         ซึ่งครูจะหยิบตัวเลข 6 แล้วบอกว่าตัวนี้เลข 4 ใช่ไหม ลองเชิงเด็กๆว่าสนใจอยู่ไหม เด็กๆก็จะบอกว่านั้นไม่ใช่เลข 6 แต่เป็นเลข 4 และครูก็ให้เด็กๆออกมาหยิบดูว่าเลข 6 ที่แท้จริงเป็นแบบไหน  ครูจะสาธิตวิธีประเมินเด็ก ๆ ผ่านการสังเกตการณ์ในแต่ละวัน และวิธีนำข้อมูลที่ได้เข้าที่ประชุมครูเพื่อวางแผนการสอนต่อไป โรงเรียนเชื่อมั่นอย่างยิ่งว่า หากเด็ก ๆ รู้สึกสนุกกับวิชาเลขตั้งแต่ชั้นเล็ก ๆ แล้ว ผลการเรียนรู้ในชั้นปีอื่น ๆ ก็จะเปลี่ยนไปในทางดีด้วย

         สิ่งสำคัญ : การสอนคณิตศาสตร์ เด็กเล็ก เกม กิจกรรมนอกห้องเรียน เรียนรู้ผ่านชีวิตประจำวัน เลขในชีวิตประจำวัน การสร้างแรงบันดาลใจ สื่อการสอน การวัดประเมิน การสังเกตการณ์ การทำงานเป็นทีม การประชุมครู การวางแผนการสอนร่วมกัน การแข่งขัน ความสนุกในการเรียนคณิตศาสตร์ มีความสนุกกับตัวเลข การจัดลำดับ การจดจำตัวเลข การคำนวณ คณิตศาสตร์ในชีวิตประจำวัน การเรียนรู้ผ่านการเล่น โดยการศึกษาแบบอิสระ การเรียนรู้อย่างอิสระ ความร่วมมือระหว่างครูและผู้ปกครอง scaffolding การแนะแนวร่วมไปถึงการเรียนรู้ด้วยตัวเอง ในด้านทักษะการคิดวิเคราะห์อีกด้วย 

คนที่ 2 นางสาวจิราภรณ์  ฟักเขียว

                 การนำเสนอโทรทัศน์ครู วิดีโอโทรทัศน์ครู เรื่องไข่ดีมีประโยชน์

        โดยคุณครูรจนา สังวรสินธุ์ โรงเรียนวัดไทรใหญ่ จังหวัดนนทบุรี ได้สอนกิจกรรมเสริมประสบการณ์เรื่องไข่ดีมีประโยชน์ทำให้เด็กได้สามารถเรียน รู้เนื้อหาเกี่ยวกับไข่ ชนิดของไข่ส่วนประกอบของไข่ ประโยชน์ของไข่ว่าทำให้ร่างกายแข็งแรงแล้วก็อยากให้เด็กอยากหรือชอบที่จะรับ ประทานไข่ แล้วก็เด็กยังสามารถนำไข่มาประกอบอาหารได้

                 กิจกรรมที่ 1 คือให้เด็กเล่นเกมส่งไข่เป็ดโดยเด็กจะมีประสบการณ์เดิมแล้วว่าไข่เป็นสิ่งที่ แตกได้ง่ายกิจกรรมนี้จะเป็นการฝึกสมาธิให้เด็กได้คิดว่าจะทำอย่างไรส่งไข่ ให้เพื่อนแล้วไข่ไม่แตกเวลาส่งไข่ให้เพื่อนตาต้องมองไปที่เพื่อนตากับมือ ต้องสัมพันธ์กันทำให้เพื่อนสามารถรับไข่ได้ไข่ก็จะไม่ตกลงพื้น 

                  กิจกรรมที่ 3 ให้เด็กได้เรียนรู้เกี่ยวกับไข่ให้เด็กได้ใช้กระบวนการทางวิทยาศาสตร์ในการ สังเกต จำแนก เปรียบเทียบดูว่าไข่แต่ละชนิทมีลักษณะอย่างไรแตกต่างกันอย่างไรซึ่งเด็กให้ เด็กช่วยกันแยกไข่จากตะกร้าใบใหญ่มาใส่ตะกร้าใบเล็กๆที่ครูแบ่งไว้ทั้งหมด ห้าตระกล้าเล็กๆ นอกจากกระบวนการทางวิทยาศาสตร์แล้วไข่ยังบูรณาการเข้ากับคณิตศาสตร์ได้อีก ด้วยโดยเด็กได้เรียนรู้ในเรื่องของจำนวนตัวเลขได้มีการนับเปรียบเทียบมาก น้อยจำนวนเท่ากันไม่เท่ากัน โดยครูให้เด็กช่วยนับไข่ในตระกล้าที่เด็กช่วยกันแยกว่าแต่ละตะกร้ามีใครกี่ ฟองครูถามเด็กว่าไข่ตะกร้าไหนเยอะที่สุดเด็กตอบว่าไข่นกกระทาเพราะมี 10 ฟอง ครูถามว่าใครในตะกร้าไหนน้อยที่สุดนั้นก็คือไข่เป็ดเพราะมีอยู่ 2ฟอง ละครูก็ถามว่าตะกร้าไหนมีจำนวนไข่ที่เท่ากันเด็กก็ตอบว่าไข่เค็มกับไข่ เยี่ยวม้าที่มีจำนวนไข่ที่เท่ากันครูจึงพิสูจน์โดยการนำไข่มานับกันเป็นคู่ หนึ่งต่อหนึ่งผลพิสูจน์คือไข่ทั้งสองมีจำนวนที่เท่ากัน หลังจากที่เด็กได้รู้ส่วนนอกของไข่เเล้วเด็กก็จะได้เรียนรู้ส่วนประกอบของไข่ว่าไข่แต่ละชนิดมีส่วนประกอบที่แตกต่างกันอย่างไรเช่นไข่ขาวของไข่เยี่ยว ม้าจะมีเนื้อสีนำ้ตาลดำส่วนไข่เค็มเนื้อไข่ขาวของไข่เค็มจะมีสีขาวเด็กจะได้ รู้ความแตกต่างระหว่างไข่เค็มกับไข่เยี่ยวม้า ไข่เป็ดกับไข่ไก่อาจจะมีลักษณะใกล้เคียงกันครูควรพยายามชี้แหนะให้เด็กเห็นถึงความแตกต่างระหว่างไข่เป็ดกับไข่ไก่โดยอาจจะมีคำถามว่าลักษณะของไข่แดง ของไข่เป็ดเเละไข่ไก่เป็นอย่างไรสีเหมือนกันไหมแล้วตอกไข่ให้เด็กดูเด็กก็จะ สามารถตอบได้ว่าไข่เป็ดและไข่ไก่มีไข่แดงที่สีแตกต่างกัน ขนาดของไข่เป็ดใหญ่กว่าไข่ไก่

                 กิจกรรมที่ 4 เป็นกิจกรรมคุกกิ้งคือไข่หวานโดยเด็กสามารถประกอบอาหารที่มีขั้นตอนง่ายๆได้และ เด็กจะเกิดความภาคภูมิใจที่สามารถประกอบอาหารรับทานเองได้ครูให้เด็กร่วมกัน ทำคุกกิ้งเด็กได้รู้ปริมาณการใส่เครื่องปรุงว่าต้องใส่น้ำหกถ้วยตวงและใส่ น้ำตาลหนึ่งถ้วยตวง ขั้นตอนการตอกไข่ครูได้สาธิตให้เด็กดูก่อนพอให้เด็กตอกไข่ครูก็สามารถเข้าไป ช่วยได้เพราะเด็กอาจจะยังไม่มีประสบการณ์การตอกไข่กล้ามเนื้อมือกับตาตายัง ไม่ประสานสัมพันธ์กันเด็กไม่สามารถก่ะได้ว่าต้องกดมือให้ไข่ลงตรงถ้วยพอดี หลังจากนั้นให้เด็กลงมือตอกไข่ใส่ถ้วยแล้วใส่ลงหม้อโดยครูสาธิตในการใส่ไข่ ลงหม้ออย่างไรให้ถูกวิธี เด็กได้มีประสบการณ์เรียนรู้ได้ด้วยตนเองจากการกระทำ leaning by doing เด็กจะเกิดประสบการณ์ตรงและเป็นพื้นฐานที่สำคัญในการศึกษาที่สูงขึ้น

คนที่ 3 นางสาวสุวนันท์  สายสุด

                 นำเสนองานวิจัยเรื่อง   การพัฒนาทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์สำหรับเด็กปฐมวัย โดยใช้รูปแบบกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์เพื่อการเรียนรู้

        ในการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลองที่มุ่งศึกษาพัฒนาทักษะพื้นฐานทาง คณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยโดยใช้รูปแบบกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์เพื่อการเรียนรู้
ความมุ่งหมายของวิจัย  

         เพื่อเปรี่ยบเทียบทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังได้รับการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์เพื่อการเรียนรู้
สมมติฐานในการวิจัย

         เด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดรูปแบบกิจกรรมสร้างสรรค์เพื่อการเรียนรู้มี พัฒนาการทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ก่อนและหลังการทดลองแตกต่างกัน
ขอบเขตการวิจัย

         นักรียนระดับปฐมศึกษา ชาย-หญิง โรงเรียนอนุบาลละอออุทิศ จำนวน 10 ห้อง
เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้า 

         1.แผนการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์เพื่อการเรียนรู้
         2.แบบทดสอบทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์การสร้างแผนการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์เพื่อการเรียนรู้
สรุปผลวิจัย
         เด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์มีคะแนนเฉลี่ยทักษะพื้นฐาน ทางคณิตศาสตร์ โดยรวม 5 ทักษะและการจำแนกรายทักษะ คือ ทักษะการบอกตำแหน่ง ทักษะการจำแนก ทักษะการนับ ทักษะการรู้ค่าของจำนวน และทักษะการเพิ่ม-ลด อยู่ในระดับที่ดี และเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมศิลปะสร้างสรรค์ มีพัฒนาการทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ในทุกทักษะสูงขึ้น

แผนการสอนการจัดกิจกรรมรูปแบบศิลปะสร้างสรรค์เพื่อการเรียนรู้ 

หน่วยต้นไม้   หน่วยย่อยขนาดของต้นไม้

มโนทัศน์ ต้นไม้มีขนาดแตกต่างกัน เช่น ต้นใหญ่ ต้นเล็ก ต้นสูง

กิจกรรมศิลปะ ศิลปะค้นหา
กิจกรรมการเรียนการสอน
       1.กระตุ้นการเรียนรู้ คือ ให้สิ่งเร้าที่สอดคล้องกับสาระ
       2.กรองสู่มโนทัศน์ คือ กระตุ้นให้สะท้อนคิดและโยงความรู้เพื่อให้เข้าใจมากขึ้ร
ขั้นสอน
       3.ครูพาเด็กออกไปสังเกตต้นไม้ในบริเวนสนามเล่นในโรงเรียน บอกจุดประสงค์ว่าจะเรียนเรื่องขนาดของต้นไม้
      4.สนทนา ตั้งคำถามกับเด็กเกี่ยวกับต้นไม้ เช่น เด็กๆคิดว่าต้นไม้ในสนามมีขนาดเท่ากันหรือไม่ ต้นไม้ต้นไหนใหญ่ที่สุด ต้นไม้มีจำนวนกี่ต้น (ให้เด็กร่วมกันนับ)
      7.ครูแจกกระดาษให้เด็กๆวาดรูปต้นไม้ที่ตนเองชอบ
สรุป
      ให้เด็กๆถามเกี่ยวกับผลงานของเพื่อนและร่วมกันสรุปการทำกิจกรรมในครั้งนี้
สื่อ
1.ดินสอ
2.กระดาษ
3.ต้นไม้ที่สนามเด็กเล่น (ของจริง)
ประเมิน
1.สังเกตการตอบคำถามเกี่ยวกับต้นไม้ของเด็ก
2.สังเกตความสนใจในการทำกิจกรรม
3.สังเกตผลงานศิลปะของเด็ก

                   หลักจากที่ทุกคนนำเสนองานครบครูก็ได้แจกกระดาษเอสี่คนละหนึ่งใบเพื่อนำมาเขียนแผนผังความคิดที่ตนเองสนใจโดยมีขอบเขตตามสาระการเรียนรู้ที่ 4 สาระ คือ

1. เรื่องราวเกี่ยวกับตัวเด็ก

2. บุคคลและสถานที่แวดล้อมเด็ก

3. ธรรมชาติรอบตัวเด็ก

4. สิ่งต่างๆรอบตัวเด็ก

                  โดยหัวข้อที่ควรมีในการเขียนแผนผังคือ ประเภท/ชนิด  ลักษณะ  การดูแลรักษา/การดำรงชีวิต  ประโยชน์   และโทษ/หรือข้อควรระวัง  ซึงหัวข้อทั้งหมดจะสามารถครอบคลุมหัว้อการสอนในหน่อยนั้นๆได้อย่างสมบูรณ์ทำให้เด็กมีความเข้าใจอย่างเป็นขั้นตอนและเป็นระบบ

                   เมื่อทุกคนส่งแผนผังความคิดครบอาจาร์ยก็ได้ให้คำแนะนำเกี่ยวกับงานของทุกคนว่าควรเพิ่มเติมหรือปรับแก้ตรงไหน หลังจากนั้นก็ให้จับกลุ่มและเลือกงานของคนในกลุ่มมาหนึ่งเรื่องจากนั้นให้เขียนแผ่นชาร์ตที่ถูกต้องมาเรียนในสัปดาห์ถัดไป

ทักษะที่ได้รับ

1. ทักษะการสอนแบบบูรณาการคณิตศาสตร์ให้กับเด็ก

2. ทักษะการวิเคราะห์

3. ทักษะการเขียนแผนผังความคิด

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

1.  จัดการเรียนการสอนหรือสภาพแวดล้อมให้บูรณาการและมีความพร้อมของสื่อคณิตศาสตร์ภายในห้องเรียน

2. เขียนแผนผังความคิดหน่วยการเรียนรู้ที่ถูกต้องและสามารถนำไปสอนเด็กได้ครบทั้งห้าวัน

3. เรียนรู้การกำหนดขอบเขตที่เด็กควรได้ศึกษา

เทคนิคการสอน

             อาจารย์มีการเตรียมการสอนมาก่อนมีการเรียนและพยายามอธิบายให้นักศึกษาเข้าใจการเรียนให้มากที่สุดและเปิดโอกาสให้นักศึกษาได้ถามคำถาม

การประเมินผล

ประเมินเพื่อน : เพื่อนๆบางคนยังไม่เข้าใจการเขียนแผนผังความคิด

ประเมินตนเอง : ยังต้องปรับปรุงวิธีการเขียนแผนผังความคิดให้มีความชัดเจนและถูกต้องมากกว่าเดิม

ประเมินอาจารย์ : อาจารย์มีความตั้งใจอธิบายให้เด็กเข้าใจเนื้อหาของงาน

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 8

วันพุธที่ 3 มีนาคม  2559

วันนี้นักศึกษาได้เดินทางไปศึกษาดูงานที่โรงเรียนอนุบาลพิบูลเวศม์

                     การเรียนการสอนของโรงเรียนจะสอดคล้องกับสาระสำคัญทางคณิตศาสตร์ทั้ง 6 สาระ ซึ่งในแต่ละหน่วยการเรียนรู้ที่ครูจัดกิจกรรมจะต้องมีคณิตศาสตร์เข้ามาเกี่ยวข้อง หรือมีการนำมาบูรณาการกับการสอนของครูเพื่อให้เด็กได้มีความรู้เพิ่มขึ้นเป็นประสบการณ์เดิมที่เคยผ่านมา

ทุกๆกิจกรรมบูรณาการกับสาระสำคัญทางคณิตศาสตร์

บรรยากาศของห้องเรียนที่เกี่ยวข้องกับคณิตศาสตร์ 

                    เด็กๆจะได้เรียนรู้ทักษะพื้นฐานทางคณิตศาสตร์จากการจัดประสบการณ์การเรียนรู้และการจัดกิจกรรมอื่นๆที่มีคณิตศาสตร์เข้าไปเกี่ยวข้องด้วย เช่น การใช้ตัวเลขสรุปจำนวนเพื่อนที่ให้ความสนใจเรื่องที่กำลังระดมความคิด  การคาดคะเนการวัด ชั่ง ตวง ในการจัดกิจกรรมวิทยาศาสตร์  และตารางการเช็คชื่อมาเรียนของสมาชิคในห้องเรียน คณิตศาสตร์จึงแฝงอยู่รอบๆห้องเรียน

บันทึกการเรียนครั้งที่ 7

วันพุธที่ 17 กุมภาพันธ์  2559

วันนี้ไม่มีการบันทึกการเรียน เนื่องจากไม่ได้เข้าเรียนค่ะ

" การบ้าน "

บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 6

วันพุธที่ 10 กุมภาพันธ์  2559

ความรู้ที่ได้รับ

                  วันนี้เริ่มการเรียนด้วยการเช็คชื่อและแจกกระดาษเอสี่คนละหนึ่งแผ่น จากนั้นได้เปิดโทรทัศน์ครูให้นักศึกษาได้วิเคราะห์ว่าการสอนมีอะไรบ้างที่เกี่ยวข้องกับคณิตศาสตร์

http://www.thaiteachers.tv/vdo2.php?id=777

คณิตศาสตร์ที่ได้เจอ
-  การเขียนลำดับ
-  จำนวน
-  การใช้เงินซื้อสินค้า
-  ขนาดและรูปทรง

การสอนแบบ  Project Approach 
-  การที่เด็กได้พูดอย่างเดียวไม่ทำให้เด็กเกิดการเรียนรู้  การเรียนรู้ต้องดำเนินไปตามวิธีการ
-  การสอนแบบโครงการจะเน้นพัฒนาการทั้ง 4 ด้าน
-  บางสิ่งเด็กควรได้ลงมือปฏิบัติเพื่อให้สอดคล้องกับการเรียนรู้

                     หลังจากที่อาจารย์กลับมาก็ได้ให้โจทย์โดยให้เขียนตารางความยาว 10 ซม. กว้าง 2 ซม. จากนั้นตีเป็นช่องให้เท่าๆกัน  และอีกตารางให้เพิ่มความกว้างเป็น 3 ซม.  จากนั้นให้นักศึกษาลองระบายในตารางที่ 1 ให้มีสองช่องติดกันและแต่ละช่องต้องไม่ต่อกันแล้วมาดูกันว่าแต่ละคนระบายได้กี่รูป  ส่วนอีกตารางก็ให้ทำแบบเดียวกันซึ่งทั้งสองตารางห้ามระบายเป็นแบบที่ซ้ำกัน
                     การทำกิจกรรมนี้หากจะนำไปให้เด็กอนุบาลทำเด็กต้องมีพื้นฐานการเล่นบล็อคมาก่อนเพื่อให้เด้กได้เห็นภาพและการเขียนตารางต้องมีการเพิ่มเติมให้เกิดการเรียนรู้ รูปแบบใหม่มากขึ้นกว่าเดิม

ทักษะที่ได้รับ

-  ทักษะการต่อยอดความคิด

-  ทักษะการวิเคราะห์

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

-  การนำการเรียนการสอนแบบโครงการไปใช้ในห้องเรียน

-  การสอนเรื่อนรูปทรง การคิดแปลกใหม่ ในเรื่องของบล็อคตาราง

เทคนิคการสอน

-  การใช้สื่อเทคโนโลยี

-  ให้ทำกิจกรรมร่วมกับการสอน

การประเมินผล

ประเมินตนเอง :  วันนี้งงกับการทำตารางเพราะกลัวว่าทำไปแล้วจะผิดเลยไม่กล้าลงมือทำอย่างเต็มที่
ประเมินอาจารย์ : อาจารย์ให้คำแนะนำที่ดีเมื่อทำกิจกรรม

บันทึกการเรียนครั้งที่ 5

วันพุธที่ 3 กุมภาพันธ์  2559

ความรู้ที่ได้รับ

              วันนี้เริ่มต้นด้วยตารางบนกระดานเป็นตารางสอบถามเวลาตื่นของนักศึกษาตารางมีสามช่อง ช่องที่ 1 คือ ก่อน 07:00  ช่องที่ 2 คือ 07:00  และช่องที่ 3 คือ หลัง 07:00  โดยให้นักศึกษานำชื่อของตนเองไปติดในช่องที่ตรงกับเวลาตื่นของตนเอง ตารางที่เขียนวันนี้สามารถนำไปปรับปรุงยืดหยุ่นให้เข้ากับการทำกิจกรรมการเรียนรู้หน่วยต่างๆได้อีกมากมายและเด็กๆยังได้ความรู้เรื่อง  เวลา  การบวกลบ  การใช้เลขฮินดูอารบิกกำกับลำดับ  การเปรียบเทียบ ทำให้เด็กมีพัฒนาการตามลำดับขั้นตอนแบบขั้นบันไดและการบอกเด็กทุกอย่างจะทำให้เด็กไม่เกิดการเรียนรู้  เช่น

• เด็ก 3 ขวบ คุณครูควรเขียนให้เด็กดูและให้เด็กฝึกเขียนตาม 
• เด็ก 4 ขวบ ใช้ภาพ/สัญลักษณ์แทนการบอกจำนวน  
• เด็ก 5 ขวบ ฝึกเขียนตามรอยปะ
• เด็ก 6 ขวบ เริ่มการเขียนแบบฟรีแฮนด์

เพลงคณิตศาสตร์

จับปู 

                                         หนึ่ง  สอง  สาม  สี่  ห้า             จับปูม้ามาได้หนึ่งตัว

                                         หก  เจ็ด  แปด  เก้า  สิบ            ปูมันหนีบฉันต้องส่ายหัว

                                         กลัว  ฉันกลัว  ฉันกลัว               ปูหนีบฉันที่หัวแม่มือ

นกกระจิบ

                                  นั่นนกบินมาลิบลิบ             นกกระจิบหนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า

                                  อีกฝูงบินล่องลอยมา         หก  เจ็ด  แปด เก้า สิบ ตัว

นับนิ้วมือ

                                       นี่คือนิ้วมือของฉัน                  มือฉันนั้นมีสิบนิ้ว

                                       มือซ้ายฉันมีห้านิ้ว                  มือขวาก็มีห้านิ้ว

                                       นับหนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า         นับต่อมาหก เจ็ด แปด เก้า สิบ

                                       นับนิ้วนั้นจงอย่ารีบ                นับหนึ่งถึงสิบจำให้ขึ้นใจ

บวก - ลบ

บ้านฉันมีแก้วน้ำสี่ใบ                   ครูให้อีกสามใบนะเธอ

มารวมกันนับดีดีซิเออ                 ดูซิเธอรวมกันได้เจ็ดใบ

บ้านฉันมีแก้วน้ำเจ็ดใบ                หายไปสามใบนะเธอ

ฉันหาแก้วแล้วไม่เจอ                  ดูซิเออเหลือเพียงสี่ใบ

แม่ไก่ออกไข่

แม่ไก่ออกไข่วันละฟอง               ไข่วันละฟอง

แม่ไก่ของฉันไข่ทุกวัน                 หนึ่งวันได้ไข่หนึ่งฟอง

( นับเพิ่มจำนวนไข่เรื่อยๆที่ละ 1 )

แม่ไก่ของฉันไข่ทุกวัน                สิบวันได้ไข่สิบฟอง

ลูกแมวสิบตัว

ลูกแมวสิบตัวที่ฉันเลี้ยงไว้                    น้องขอให้แบ่งไปหนึ่งตัว

ลูกแมวสิบตัวก็เหลือน้อยลง              นับดูใหม่เหลือลูกแมวเก้าตัว

( ลดจำนวนลงไปตามลำดับจนกระทั่งเหลือหนึ่งตัว )

ลูกแมวหนึ่งตัวก็เหลือน้อยลง       น้องขอให้แบ่งไปหนึ่งตัว

ลูกแมวหนึ่งตัวก็เหลือน้อยลง                 นับดูใหม่ไม่เหลือลูกแมวสักตัว

คำคล้องจองคณิตศาสตร์

กลอนหนึ่ง - สอง

                                         หนึ่ง  สอง           มือตีกลอง  ตะแลีก  แทร๊กแทร๊ก

                                         สาม  สี่                ดูให้ดี

                                         ห้า  หก               ส่องกระจก

                                         เจ็ด  แปด           ถือปืนแฝด

                                         เก้า  สิบ              กินกล้วยดิบ  ปวดท้องร้องโอย โอย

                   เพลงและคำคล้องจองจะช่วยให้เด็กมีความเพลิดเพลิน  เข้าใจง่าย ไม่น่าเบื่อ  และดึงดูดความสนใจของเด็กทำให้เขารู้สึกว่าการเรียนไม่ใช่เรื่องที่ยาก

ลักษณะหลักสูตรที่ดี

มีความสมดุลในเรื่องต่อไปนี้

• เน้นกระบวนการคิดและการพัฒนาความคิดรวบยอด
• เน้นการเรียนรู้ภาษาและการใช้ภาษาพูดที่สัมพันธ์กับกิจกรรมในชีวิตประจำวันไม่ใช่การท่องจำ
• แนะนำคำศัพท์ใหม่ๆและสัญลักษณ์อย่างค่อยเป็นค่อยไป
• สร้างเสริมให้เด็กเกิดความเชื่อมั่นและค้นคว้าข้อมูลเพื่อให้ได้คำตอบ
• ส่งเสริมให้เด็กเกิดการรับรู้สามารถบรรยายและค้นคว้าเพิ่มเติม
• เน้นให้เด็กเกิดความคิดรวบยอดมีทักษะคณิตศาสตร์ไปพร้อมๆกัน
• เปิดให้เด็กได้ค้นคว้าสำรวจ  ปฏิบัติ  รู้จักตัดสินใจด้วยตนเอง

ทักษะที่ได้รับ

• การคิดแบบเป็นconcept
• การใช้ความคิดรวบยอด
• การแต่งเพลงให้มีเนื้อหาแปลกจากเดิม
• การนำเสนองาน คือ การเล่าให้ฟังสรุปให้กระชับเข้าใจง่าย
• การค้นคว้างานวิจัย
• การร้องเพลง

การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้

• การใช้ตารางเช็คการมาเรียนของเด็กที่สามารถนำไปดัดแปลงเป็นตารางการเรียนรู้หน่วยอื่นๆ
• การนำเพลงไปประกอบหน่วยการเรียนรู้ แต่งนิทาน และคำคล้องจอง
• การนำเสนองานให้มีความน่าสนใจ กระชับและเข้าใจง่าย

เทคนิคการสอน

• นำเสนอภาพให้เข้าใจง่าย เช่น การเขียนตารางและการเปลี่ยนแปลง
• มีการยกตัวอย่างใกล้ตัวจากสิ่งที่ต้องเจอ
• ให้นักศึกษาได้มีส่วนร่วมลงมือทำ
• ให้นักศึกษาได้คิดอย่างเป็นขั้นตอน

การประเมินผล

ประเมินเพื่อน : ในต้นคาบเพื่อนๆให้ความสนใจการเรียนอย่างดีแต่มีช่วงท้ายคาบเรียนคุยกันเสียงดัง

ประเมินตนเอง : มีความเข้าใจเนื้อหาการเรียนของวันนี้และมีบางเพลงร้องไม่ถูกจังหวะ

ประเมินอาจารย์ :  อาจารย์ใส่ใจกับการสอนพยายามทำให้เข้าใจมากที่สุด